Voor een week lang lichtte Eindhoven op tijdens Glow. Er was veel te zien en veel te doen. Ik denk dat Eindhoven/Glow zichzelf dit jaar weer heeft overtroffen. Helaas heb ik niet de hele route op Glow kunnen bewandelen, maar eerlijk gezegd; ik had hier best een goede reden voor. Een culinaire belevenis bij Dinner in Motion. Een avond dineren op een andere manier. Een échte belevenis. Niet met z’n drieën stijf aan een tafel, maar een hele lange tafel met 36 personen. Niet met een standaard mooie inrichting, maar iedere keer in een andere ‘wereld’. Hoe? Door middel van lichtshows.
Toen ik las over het concept Dinner in Motion was ik meteen verkocht. Dit wil ik doen. Dit wil ik beleven. Onder het mom van ‘dit is mijn verjaardagscadeau’, heb ik mijn vriend Ramon en mijn zus Gwen overgehaald om met mij mee te gaan. Gelukkig houden zij van heerlijk dineren en stappen zij, net als ik, graag uit hun comfortzone. Beide zeiden natuurlijk vol overtuiging ‘ja’.
Opgedirkt en wel zitten we in de trein naar Eindhoven. Nieuwsgierig vragen we ons af wat we gaan meemaken bij Dinner in Motion. Uit bronnen heb ik al goede verhalen gehoord, dus mijn verwachtingen zijn hoog. We komen aan in Eindhoven en hebben nog even de tijd om een klein rondje te doen op Glow. We stoppen bij het oude Philips gebouw waar om de 5 minuten een gave lichtshow wordt gegeven. Daarna brengen we een bezoekje aan het gebouw waar voorheen de V&D in heeft gezeten. Na een half uur lopen over Glow, zijn we de kou en drukte beu. We besluiten om richting de Piazza te gaan. Op naar Dinner in Motion. Eerst nog een kleine stop bij Homestock in de Nieuwe Emmasingel (kan het niet laten!).
Zalmkaviaar en glitters
Op de tweede verdieping van het bekende gebouw vindt Dinner in Motion plaats. Bij aankomst staan er al mensen te wachten. “En wij maar denken dat we té vroeg en té enthousiast zijn”, zeg ik lachend tegen Gwen en Ramon. Op de deur hangt een bordje met ‘om 20.45 uur open wij de deur’ dus we mogen nog even wachten. De tijd tikt door en dan is het ineens zover; de deuren gaan open. “Ik had wel stiekem een rode loper verwacht. Beetje meer VIP-gevoel”, zegt Ramon lachend. We melden ons bij de kassa, ontvangen onze kaartjes, hangen onze jassen op en lopen regelrecht op de eerste belevenis af.
“Golden Caviar – Anna Dutch caviar met ‘a touch of gold’
De serveerster ontvangt ons vriendelijk en vraagt of dat wij onze vuisten op het blok willen plaatsen. “Jullie gaan kaviaar proeven”, zegt ze. Dit is voor mij de eerste keer kaviaar. Ik ben dus erg benieuwd. Wij leggen onze vuisten op het blok en ze schept er een beetje kaviaar op. “Zouden jullie eraan willen ruiken?” vraagt ze met een vriendelijke glimlach. Wij ruiken er aan. “Als het goed is ruiken jullie niets.” vertelt ze verder “Dit is zalmkaviaar. Wanneer je kaviaar niet ruikt, wil het zeggen dat dit echt goede kaviaar is. Om het wat spectaculairder te maken maak ik het nog even af met wat glitter en tast toe!” De kaviaar smelt op mijn tong en verassend genoeg vind ik het best lekker. Dinner in Motion begint nu al goed.
Gin zonder tonic
Nog nagenietend en lachend om het feit dat ik helemaal onder de glitters zit, komen we aan bij de volgende belevenis. Een hele plank vol met mooie ronde glazen met daarin het gerecht. De serveerster komt bij ons staan en biedt ons een glas aan. Ze vertelt wat er in het glas zit en geeft aan dat we het pipet leeg moeten knijpen voor de Gin-touch. Zowel Gwen en Ramon zijn mega enthousiast. De liefde voor Gin tonics is namelijk één van de dingen die hen verbindt. Na een aantal foto’s van de glazen en de manier waarop deze zijn opgemaakt, mogen we doorlopen.
“Geen tonic – Salade van couscousparel met feta en vandouvan mayonaise.
Gin geïmpregneerde meloen en pipet van Gin-Tonic.”
We komen in een soort van woonkamer/lobby, waar een heerlijk relaxte sfeer hangt. We nemen plaatst aan een hoge tafel, zodat we rustig van de salade kunnen genieten. Na een aantal foto’s van het gerecht en de ruimte, proost ik met mijn zus en Ramon op een mooie avond. Ik knijp het pipet met de gin-tonic leeg en neem mijn eerste hap. Vol spanning kijken Gwen en Ramon mij aan. Ik ben namelijk helemaal niet zo weg van gin of tonic, laat staan de combinatie met eten. “En wat vind je ervan?” vraagt Ramon. “Ja, best lekker eigenlijk. De combinatie van de ingrediënten komen goed bij elkaar”, geef ik aan. Daarna nemen Gwen en Ramon hun hap. “Dit is toch nu al genieten!” geeft Gwen enthousiast aan. Onder het genot van een glas wijn smikkelen we de salade op en wachten we af tot we de ruimte in mogen.
“ De show begint. Muziek dreunt uit de boxen en vele lichtenprojecties schijnen door elkaar. Projecties op de muren en op de tafel. ”
Gwen | 16 november 2018
Het gaat beginnen
Ineens wordt het donker in de woonkamer/lobby. Dinner in Motion gaat officieel van start. We mogen plaats nemen aan tafel. We maken kennis met onze buren en gaan er lekker bij zitten. Gwen naast mij en Ramon tegenover mij. De show begint. Muziek dreunt uit de boxen en vele lichtenprojecties schijnen door elkaar. Projecties op de muren en op de tafel. We zijn onder de indruk van hoe gaaf dit is en weten niet goed wat we moeten zeggen tegen elkaar.
Een natuurlijke soep
Dan valt er ineens een stilte en wordt de ruimte donker. Op de tafel wordt er een soort van plattegrond geprojecteerd voor het bestek. De gastheer vraagt of dat wij het doosje voor ons willen openmaken en het bestek precies willen plaatsen op de plekken die zijn aangegeven. “En wij maar denken dat er al wat lekkers in het doosje zat”, zegt Gwen lachend. Vervolgens kleurt de ruimte half groen, half donkerbruin. Het mag duidelijk zijn dat we in de wereld van de natuur stappen. Een kabouter komt tevoorschijn op de tafel. Het is hilarisch en het valt goed bij het publiek. De kabouter plant een bloembol en geeft het water. Vervolgens groeit er een bloem uit . Het eerste gerecht wordt geserveerd.
“Nature’s best soup - Zoete aardappel-kerrie & chili.
Zuurkool-peterselie en gefrituurde broodkruim”
Droge witte wijn - Grunsteiner 2017
De borden worden leeg geserveerd met alleen een soeplepel. De soeplepel is gevuld met peterselie, gefrituurde broodkruim en spekjes. Vervolgens komt een serveerster met een gieter langs en serveert er een soep van zoete aardappel, kerrie & chili bij. “Roer de lepel in de soep en tast toe!” geeft de gastheer aan als startsein. “Dit is toch fantastisch!” zeggen Gwen en ik tegelijk met de breedste lach die we maar kunnen hebben. Ramon neemt als eerste een hap. Vol spanning kijken Gwen en ik hem aan. “Dit is zó lekker!” zegt hij enthousiast. We wachten geen seconde meer en nemen onze eerste hap. Het genieten is nu echt begonnen. Tijdens het eten verandert de ruimte in een bloemenoase, mijn favoriete wereld deze avond.
Eten van een schop
Na een tijdje worden de borden opgeruimd en krijgen we weer een lichtshow. Wederom verschillende elementen op de muur en de tafel. Het blijft ons verassen. We landen in een andere wereld, de aarde. De ruimte verandert in een donkere aardachtige ruimte. De structuur van de aarde wordt geprojecteerd op de muren. Het volgende gerecht wordt geserveerd.
“The Elements – Bavette. Truffel aardappel & doperwt.
Truffeljus, groenten garnituur en dopert-cress.”
Rode wijn – Brajo Rijoa, Spanje 2015
Het eten wordt geserveerd op een schop. Mooi om te zien dat er tot in de details over dit gerecht is nagedacht. De aardappelpuree is gemaakt met inktvisinkt en moet de aarde/modder voorstellen. De rest spreekt voor zich. Mijn zus gaat dit keer als eerste proeven. Vol spanning kijken Ramon en ik haar aan. “En?” vraag ik nieuwsgierig “Het duurt wel erg lang voor je reageert”. Mijn zus lacht en zegt: “Wauw de aardappelpuree smelt op mijn tong en het vlees.. love it!” Ramon en ik pakken gauw ons bestek en nemen er een hap van. In twee woorden: intens genieten.
Proeven van de oceaan
Terwijl wij nog nagenieten van ons gerecht, verandert de ruimte ineens in een oceaan. Er worden schelpen uitgeserveerd. “Het water kun je niet drinken en straks legt de gastheer uit wat je moet doen”, geeft de serveerster met een glimlach aan. Iedereen vraagt zich af wat het is. De gastheer loopt naar binnen en vertelt tegen iedereen dat het tijd is om naar een andere wereld te gaan. “Voor je ligt een schelp met wat ‘water’ en een pipet. In het pipet zit een vloeibaar stofje, dit kun je pas eten, wanneer je het loslaat in het water. Het vloeibare stofje gaat stollen in het water, waardoor dit eetbare bolletjes worden. Deze schep je op met een lepel met gaatjes. Tast toe!” Helaas heb ik niet kunnen horen waar het precies van gemaakt is, dus ik waag het er maar op. “Het smaakt naar meloen“, geeft Ramon aan. “Echt mega fris!” Ik drup wat druppels in de schelp en neem een hap. Ik trek meteen een gek gezicht waardoor Ramon en mijn zus erg hard moeten lachen. “Super vreemde structuur en het smaakt inderdaad fris. Maar dit is niet helemaal mijn ding”, geef ik toe. “Dat was wel te zien aan je gezicht”, zegt Ramon met plagerige lach.
Vliegen door de lucht
De ruimte blijft blauw en we gaan naar de volgende wereld. De deuren gaan open en er komt een wagen vol met ballonnen en suikerspinnen naar binnen gereden. We zijn beland in wereld ‘lucht’. De oceaan is veranderd in een fel blauwe lucht. Op de muur komen er langzaam luchtballonen van beneden naar boven. De ballonnen met de suikerspinnen worden uitgedeeld en iedereen wordt enthousiast. Dit ziet er super gaaf uit! Dit is mijn op één na favoriete wereld. Er worden veel foto’s gemaakt, voor even zijn we weer allemaal kind. De suikerspin is gemaakt van chilli pepers en ik ben dus erg benieuwd hoe dit gaat smaken. Ik neem een hap en het is fantastisch!
We genieten nog even na van de ambiance, wanneer het ineens weer donker wordt in de ruimte. Er komt een bekende stem uit de speakers. “Dit is Morgan Freeman!” zegt Ramon. “Zijn stem is echt fantastisch. Past helemaal bij het verhaal”, glimlacht Ramon. Morgan Freeman vertelt in de notendop welke ‘werelden’ we allemaal gehad hebben en dat we bij het volgende gerecht verder gaan naar de diepte van de aarde. Lava.
Op dat moment komt de gastheer weer de ruimte in lopen en krijgen we allemaal een bakje uitgeserveerd. “Voor jullie ligt een bakje lava, ik ga er niet teveel over vertellen, alleen dat jullie het allemaal tegelijkertijd moeten opeten. Als ik tot drie tel dan nemen jullie tegelijk een hap.” Ik heb geen idee wat er in het bakje ligt, het ziet eruit als gelei en er ligt iets bij. “Zijn jullie er klaar voor? Daar gaan we. 1, 2, 3, tast toe!” Iedereen neemt tegelijkertijd de hap en het begint meteen te knetteren in mijn mond. “Hoor je het nu nog steeds?” vraagt mijn zus. Voor ik er erg in heb, heeft ze haar mond al open bij mijn oor. “Ja dat hoor ik nog!” zeg ik lachend. We lachen er allemaal om en het voelt weer helemaal alsof ik tiener ben.
“ Het begint meteen te knetteren in mijn mond ”
Luus | 16 november 2018
De laatste gang
De bakjes worden gauw opgeruimd en de ruimte wordt donkerder. Het verandert in een soort van donker museum. Dit is de laatste gang en dus is het bijna het einde van het diner. Het dessert wordt geserveerd op een klein schilderij, waarbij het frame volledig oplicht. Dit geeft een glow in the dark effect. Op de muren worden de grootste Nederlandse kunstenaars geprojecteerd. Van Van Gogh tot aan Rembrand. We zijn bekend met de gerechten die op ons bordje liggen en genieten van de smaken. Ik moet toegeven: dit is tot nu toe wel de beste cheesecake die ik ooit geproefd heb.
“Meesterlijk dessert – Cheescake & Chocolade.
Frambozenmousse met rood fruit en limoen-cress”
Mousserende wijn
Het meisje met de parel
Wanneer ik mijn toetje op heb, komt het bekende schilderij ‘Het meisje met de parel’ tevoorschijn. Ook hier hebben ze weer goed over nagedacht. We genieten nog even met ons wijntje na en sluiten het diner af. De gastheer en de serveersters bedanken ons vriendelijk en staan op een rij bij de deur om afscheid van ons te nemen. We besluiten om nog een afzakkertje te nemen in de lobby en praten na over de fantastische belevenis. Met een goed gevoel vertrekken we weer terug naar het mooie Den Bosch.
Wat was dit geweldig en wat heb ik intens genoten. Het is lang geleden dat ik een geluksmomentje heb ervaren. Er was zelfs een moment dat ik kippenvel kreeg. Het mag duidelijk zijn dat eten mij blij maakt, maar dat eten met goed gezelschap mij erg gelukkig maakt. Zou ik het aanraden om een plek te reserveren? Absoluut! Doe eens gek en ga genieten van een diner op een andere manier.
Veel liefs,
Luus